กลกระแจะต้องน้อย หนึ่งได้แรงใจ -- สายบ่หยุดเสน่ห์หาย ห่างเศร้าฯ -- จากมาเลือดตาตก เต็มย่าน -- ตนกูตายก็จะตายผู้เดียว ใครจะแลดู -- แต่โพ้นพนาราม ก็เนิ่นนาฬิกาหลาย -- สาครจะต่างเมือง ศิขรเนื่องจะต่างเมรุ -- งามโอษฐ์ดั่งใบไม้อ่อน -- ถึงเสียรู้ก็ได้เชาวน์ที่เฉาฉงน -- ปางพี่มาดสมานสุมาลย์สมร -- ควันความมิใช่ความ ฤจะปิดจะป้องคง -- โฉมบาบพิตรเปลือง ใจโลก -- ร้อยชู้ฤาเท่าเนื้อ เมียตน -- กรรมบ่มีมีใคร ฆ่าข้าฯ -- สนุกดินฟ้าฟื้น เฟื่องฟุ้งฟองกาม -- นมแนบนมนิ่มน้องฯ -- เสาประโคนโยนลงสักเก้ากำฯ -- แกลบรำซ้ำมาทั้งอาจม -- คบชู้แช่เล่มไว้เต็มใจ -- ฉันแต่นางทั้งห้ากว่าจะตาย -- โคกขามดอนโคกคล้ายสัณฐาน? -- ถ้ารักกันลั่นเปรี้ยงเหมือนเสียงฟ้า? -- ดอกทองสิ้นทั้งเผ่า เราเหล่าดอกทองสิ้นทั้งพันธุ์ฯ -- เสียยศเสียศักดิ์เสียนัคเรศ -- ของสิ่งใดเจ้าว่างามต้องตามเจ้า -- นักปราชญ์จะตกต่ำต้อย

1. วรรณคดีไทย -- ประวัติและวิจารณ์