Author	น้ำทิพย์ วิชาชัย
Title	ผลของโปรแกรมการให้คำปรึกษาครอบครัวต่อพฤติกรรมเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตายในวัยรุ่น / น้ำทิพย์ วิชาชัย = The effect of family counseling program on suicidal risk behaviors in adolescents / Namthip Wichachai
Imprint	2554
Connect to	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/67575
Descript	ก-ฌ, 127 แผ่น

การวิจัยกึ่งทดลองแบบสองกลุ่มวัดสองครั้งก่อนและหลังการทดลองเรื่องนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบพฤติกรรมเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตายในวัยรุ่น ก่อนและหลังได้รับโปรแกรมการการให้คำปรึกษาครอบครัว 2) เปรียบเทียบพฤติกรรมเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตายในวัยรุ่นระหว่างกลุ่มที่ได้รับโปรแกรมการให้คำปรึกษาครอบครัว กับกลุ่มที่ได้รับการดูแลตามปกติ กลุ่มตัวอย่างคือ วัยรุ่นที่มีพฤติกรรมเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตายที่ได้รับการรักษาในแผนกผู้ป่วยใน โรงพยาบาลของรัฐในจังหวัดลพบุรี ซึ่งมีคุณสมบัติตามเกณฑ์ จำนวน 40 คน และได้รับการจับคู่แล้วสุ่มเข้ากลุ่มทดลอง และกลุ่มควบคุมกลุ่มละ 20 คน กลุ่มทดลองได้รับการดูแลตามโปรแกรมการให้คำปรึกษาครอบครัวที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น ประกอบด้วยการดำเนินกิจกรรม 6 ครั้ง เพื่อพัฒนาทักษะที่เกี่ยวข้อง ได้แก่ การแก้ปัญหา การสื่อสาร บทบาทหน้าที่ การตอบสนองทางอารมณ์ ความผูกพันทางอารมณ์ และการควบคุมพฤติกรรม ส่วนกลุ่มควบคุมได้รับการดูแลตามปกติ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ 1) โปรแกรมการให้คำปรึกษาครอบครัว 2) แบบประเมินความคิดฆ่าตัวตาย และ 3) แบบประเมินพฤติกรรมเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตาย ซึ่งผ่านการตรวจสอบความตรงเชิงเนื้อหาจากผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 5 ท่าน โดยแบบประเมินทั้ง 2 ชุด ได้หาค่าความเที่ยงสัมประสิทธิ์อัลฟาของครอนบาคได้ค่าเท่ากับ .81 ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1. พฤติกรรมเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตายในวัยรุ่น หลังได้รับโปรแกรมการให้คำปรึกษาครอบครัวต่ำกว่าก่อนได้รับโปรแกรมการให้คำปรึกษาครอบครัว อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2. พฤติกรรมเสี่ยงต่อการฆ่าตัวตายในวัยรุ่น กลุ่มที่ได้รับโปรแกรมการให้คำปรึกษาครอบครัวต่ำกว่ากลุ่มที่ได้รับการดูแลตามปกติอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
The purposes of this quasi-experimental research were: 1) to compare the suicidal risk behaviors of adolescents before and after received the family counseling program, and 2) to compare the suicidal risk behaviors of adolescents who received the family counseling program and those who received regular caring activities. Forty adolescence patients receiving services in inpatient department, Lopburi, who met the inclusion criteria, were matched pair and then randomly assigned to experimental group and control group, 20 subjects in each group. The experimental group received the family counseling program composed of 6 group activities to improve relevant skills including problem solving, communication, roles, affective responsiveness, affective involvement and behavior control. The control group received regular caring activities. Research instruments were: 1) the family counseling program, 2) The Suicidal Idea Scale, and 3) The Suicidal Behaviors Scale. All instruments were validated for content validity by 5 professional experts. The Chronbach’s alpha coefficient reliability of the two scales was both .81. The t-test was used in data analysis. Major findings were as follows: 1. The suicidal risk behaviors of adolescents who received the family counseling program was significantly lower than that before, at p .05 levels. 2. The suicidal risk behaviors of adolescents who received the family counseling program was significantly lower than those who received regular caring activities at p .05 levels.