Title	การศึกษาเปรียบเทียบความชุกและการต้านยาของเชื้อแคมไพโลแบคเตอร์ที่แยกได้จากไก่เนื้อและไก่ไทยที่เลี้ยงด้วยอาหารผสมและไม่ผสมสารเสริมชีวนะหรือสมุนไพร : รายงานวิจัย
Author	ธราดล เหลืองทองคำ, รุ่งทิพย์ ชวนชื่น
Imprint	กรุงเทพฯ : คณะสัตวแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2555
Connect to	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/58546
Descript	ix, 36 แผ่น : ภาพประกอบ ; 30 ซม.

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงความชุกและรูปแบบการต้านยาของเชื้อแคมไพโลแบคเตอร์ที่แยกได้จากไก่เนื้อและไก่ไทยที่เลี้ยงด้วยอาหารผสมและไม่ผสมสารเสริมชีวนะหรือสมุนไพร จากตัวอย่างลำไส้ไก่จำนวน 360 ตัวอย่าง และตัวอย่างเนื้อไก่จำนวน 120 ตัวอย่าง ที่เพาะแยกเชื้อแคมไพโลแบคเตอร์ พบว่า ไก่ไทยที่เลี้ยงด้วยอาหารผสมสมุนไพรจะพบเชื้อแคมไพโลแบคเตอร์ในอัตราส่วนที่สูงที่สุด คือ 73.33% (66/90) สำหรัลตัวอย่างลำไส้ และ 96.67% (29/30) สำหรับตัวอย่างเนื้อไก่ ตามด้วยไก่ไทยที่เลี้ยงด้วยอาหารทั่วไปที่ไม่ได้ผสมสมุนไพร ไก่เนื้อที่เลี้ยงด้วยอาหารทั่วไปที่ไม่ได้ผสมสารเสริมชีวนะ และไก่เนื้อที่เลี้ยงด้วยอาหารผสมสารเสริมชีวนะ ตามลำดับ สำหรับรูปแบบการต้านยาของเชื้อแคมไพโลแบคเตอร์ที่แยกได้จากไก่กลุ่มต่าง ๆ พบว่า เชื้อแคมไพโลแบคเตอร์ส่วนใหญ่ที่แยกได้จะดื้อต่อยาปฏิชีวนะในกลุ่มควิโนโลน/ฟลูออโรควิโนโลน อันได้แก่ กรดนาลิดิซิกและซิโปรฟลอกซาซิน ในขณะที่เชื้อเหล่านี้จะมีความไวรับต่อยาเจนตามัยซินและอิริโทรมัยซิน (ยกเว้นเชื้อที่แยกได้จากลำไส้ของไก่ไทยที่เลี้ยงด้วยอาหารทั่วไปที่ประมาณ 40% ของเชื้อในกลุ่มนี้จะดื้อต่อยาอิริโทรมัยซิน) ในส่วนของการดื้อต่อยาในกลุ่มเททราซัยคลิน พบว่า อัตราการดื้อต่อยาดังกล่าวจะแตกต่างกันออกไปในไก่แต่ละกลุ่ม โดยจะอยู่ในช่วงตั้งแต่ 33.33% ไปจนถึง 100.00% จากผลการศึกษาวิจัยที่กล่าวมาข้างต้นอาจสรุปได้ว่า ความชุกของเชื้อแคมไพโลแบคเตอร์ในไก่ไทยสูงกว่าในไก่เนื้ออย่างมีนัยสำคัญ นอกจากนี้อัตราการดื้อต่อยาในกลุ่มควิโนโลน/ฟลูออโรควิโนโลนที่พบค่อนข้างสูงในเชื้อแคมไพโลแบคเตอร์ที่แยกได้จากไก่เนื้อและไก่ไทยทั้งที่เลี้ยงด้วยอาหารผสมและไม่ผสมสารเสริมชีวนะหรือสมุนไพร แสดงให้เห็นถึงความจำเป็นของมาตรการในการควบคุมและลดอุบัติการณ์ของเชื้อแคมไพโลแบคเตอร์ที่ดื้อต่อยาฟลูออโรควิโลนในอุตสาหกรรมการเลี้ยงไก่ของประเทศไทย
The main objective of this study was to determine the prevalence and antimicrobial resistance patterns of Campylobacter strains isolated from broiler chickens and Thai native chickens fed with and without probiotics or Thai medicinal plants supplemented feed. From 360 intestinal samples and 120 carcass samples collected and cultured for Campylobacter spp., we noticed that the highest prevalence of this organism was observed in Thai native chickens fed with Thai medicinal plants supplemented feed [73.33% (66/90) for intestinal samples and 96.67% (29/30) for carcass samples]. Followed by Thai native chickens fed with diet containing no Thai medicinal plants, conventional broiler chickens, and conventional broiler chickens fed with probiotics supplemented feed. When antimicrobial resistance patterns of these isolated Campylobacter strains were determined, we found that the majority of Campylobacter isolates were resistant to ciprofloxacin and nalidixic acid, while they were susceptible to gentamicin and erythromycin except some Campylobacter isolates from intestinal tracts of Thai native chickens fed with regular diet (without Thai medicinal plants) that were resistant to erythromycin. The resistance rate to tetracycline varied between production types ranging from 33.33% to 100.00%. Together, these findings reveal that Thai native chickens had higher prevalence of Campylobacter spp. Than broiler chickens. Regardless of poultry production practices, C. jejuni and C. coli in this study were generally resistant to fluoroquinolones, indicating the need for prudent measures to control and reduce the occurrence of fluoroquinolone-resistant Campylobacter in Thai poultry.

LOCATION	CALL#	STATUS
Thailand and ASEAN Information Center (6th Floor) : Chula Collection	สพ 15 015554 2555	LIB USE ONLY