Page 36 - Newsletter_01_2567
P. 36
34
You've never had imaginary friends like mine!
ก้องเวหา อินทรนุช
เมื่อเรายังวัยเด็ก…เล็กมาก ๆ นอกเหนือจากคุณพ่อคุณแม่ที่คอยดูแลเอาใจใส่และเป็นเพื่อนสุดซี้ปึ้กของเรา ยังมี
ผองเพื่อนที่อยู่กับเราไม่ห่าง กว่าเราจะรู้ถึงการมีตัวตนของพวกเขาก็ตอนที่มีคนมาย้อนเวลาตอนเด็กให้เราฟัง
เพื่อนเหล่านั้นคือ ‘ผองเพื่อนในจิตนาการ’
จากการศึกษากับผองเพื่อนในจินตนาการของเด็ก ๆ พบว่า เด็กส่วนใหญ่มีเพื่อนในจินตนาการแทบทุกคนโดยคิด
เป็นเปอร์เซ็นต์สูงถึงร้อยละ 65 และช่วงวัยที่เราได้ใช้เวลากับผองเพื่อนสุดซี้เหล่านั้นหลัก ๆ ตั้งแต่อายุ 3-11 ขวบ
แต่น่าเสียดายที่พวกเขาเหล่านั้นไม่อาจอยู่ในความทรงจำของเราได้ตลอดได้เนื่องจากเมื่อพ้นประถมชั้นที่ 1 หรือ
อายุ 8-9 ขวบ พวกเขาก็เริ่มจะลาเลือนจากไป
แล้วการมีเพื่อนในจินตนาการส่งผลอย่างไร?
หากไม่มีความกังวลเมื่ออยู่กับเด็กคนอื่น การโยนความผิดให้เพื่อนในจินตนาการในความผิดของตน การกินการ
นอนที่ผิดจากปกติ หรือความหวาดกลัวต่อผองเพื่อนในจินตนาการก็วางใจได้เลย เนื่องจากการมีผองเพื่อนใน
จินตนาการให้ผลเชิงบวกต่อเด็ก ๆ มากกว่าที่คิด โดยจะช่วยเสริมสร้างจินตนาการและทักษะทางภาษาในการตอบ
โต้ รวมถึงพัฒนาความเข้าใจและความเห็นใจต่อผู้อื่น ซึ่งเด็กที่มีผองเพื่อนในจินตนาการจะได้เปรียบกว่าเด็กที่ขาด
กลุ่มเพื่อนเหล่านี้
ถึงแม้จะมีผองเพื่อนในจินตนาการ แต่ไม่เหมือนกัน?
เหล่าผองเพื่อนในจินตนาการได้รับการสรรค์สร้างขึ้นอย่างไร้รูปแบบหรือกฎเกณฑ์จำกัด โดยเด็กแต่ละคนสามารถ
สร้างผองเพื่อนในจินตนาการได้ตั้งแต่สากกะเบือยันเรือรบขึ้นอยู่กับประสบการณ์ที่เด็ก ๆ สัมผัส หรือเกิดจาก
ขอบเขตจินตนาการที่จะนำพาไปได้ อย่างไรก็ตามลักษณะผองเพื่อนในจินตนาการแบบมนุษย์หรือสัตว์มักพบมาก
ที่สุด
หวังว่าในวันเด็กปีนี้เราอาจได้พบเพื่อนในจินตนาการอีกครั้งผ่านเรื่องเล่าจากทางครอบครัว หรืออาจได้ตระหนักว่า
เราก็สั่งสมประสบการณ์จนครบทุกยุคทุกเทรนด์มาไกลแล้วเหมือนกัน
