สถานะนักประพันธ์ศึกษาในบริบทไทย: สรรนิพนธ์

บรรณาธิการ: นัทธนัย ประสานนาม และ นันทนุช อุดมละมุล

สำรวจการศึกษานักประพันธ์แบบทฤษฎีนักประพันธ์ (authorial theory) ในบริบทไทย ที่มีปฏิสัมพันธ์ระหว่างชีวประวัตินักประพันธ์ การตีความที่ประสานกับเจตนาของนักประพันธ์โดยเชื่อมโยงไปสู่การศึกษาสถานะนักประพันธ์ (authorship studies) ทั้งยังสำรวจประเด็นประวัติศาสตร์หนังสือกับวรรณกรรมศึกษาในบริบทไทย กล่าวถึง “นิตยสารสุภาพบุรุษและคณะสุภาพบุรุษ” กับความเป็นนักเขียนสมัยใหม่ก่อนปี 2475 นำโดยกุหลาบ สายประดิษฐ์ สะท้อนถึงการรวมตัวเป็นกลุ่มก้อนด้วยอัตลักษณ์เฉพาะตัว มุ่งมั่นเป็นนักเขียนอาชีพ เปลี่ยนแปลงขนบการเขียน และรังสรรค์รูปแบบการเขียนที่หลากหลาย, สโมสรนักเขียนอีสานในฐานะกลุ่มวรรณกรรม: จากจุดตั้งต้นถึงทศวรรษ 2540, สำรวจนวนิยายแนวเส้นทางนักประพันธ์ การเปิดเผยตัวตนของนักเขียนสตรีไทย เช่น ว.วินิจฉัยกุล, ทมยันตี, สุวรรณี สุคนธา, กฤษณา อโศกสิน, และมิชิมะ ยูกิโอะ นักประพันธ์วรรณกรรมญี่ปุ่นสมัยใหม่ ที่ได้รับความนิยมในหมู่ปัญญาชนไทยในทศวรรษ 1970