ทางตันของการพัฒนาที่ไม่ยั่งยืน -- บ้านเมืองพัฒนา แต่ชีวิตและสังคมกลับหมักหมมปัญหา -- เมื่อธรรมชาติที่แวดล้อมเป็นปัญหา -- สิ่งแวดล้อมแท้ของธรรมชาติกับสิ่งแวดล้อมเทียมแห่งเทคโนโลยีความขัดแยังที่บีบมนุษย์สู่ทางเลือกใหม่ -- ต้นทางของการพัฒนาที่ยั่งยืน -- ความสำนึกผิด คือจุดเริ่มต้นของทางออกจากสภาพวิกฤต -- ความหวังในการแก้ปัญหา อยู่ที่การพัฒนามนุษย์ให้เป็นอิสระแท้จริงได้ -- ปรับวิธีแห่งอารยธรรมให้ถูกทางบนฐานแห่งระบบความสัมพันธ์กับธรรมชาติที่ถูกต้อง -- กระแสการพัฒนาสองสายมาบรรจบประสาน เมื่อการพัฒนาคนเดินไปถูกทาง -- พัฒนาคนขึ้นมาเป็นแกนบูรณา ในระบบการพัฒนาที่เป็นองค์รวม

1. การพัฒนาแบบยั่งยืน
2. การพิทักษ์สิ่งแวดล้อม
3. ศีลธรรมจรรยา