Basic HTML Version
Table of Contents
สารบารพ์ | 9 |
คำนำ | 4 |
กลอนอำนวยพรแด่เจ้าจอมสุวัทนา | 7 |
พญาราชวังสัน | 17 |
ยอพระเกียรติสมเด็จพระวิกรม | 17 |
กล่าวถึงเกิดมีโจรสลัด | 17 |
กล่าวถึงพญาราชวังสันรักกับนางบัวผัน | 18 |
นายขวัญบอกข่าวเรื่องนางบัวผันว่าจะตามมา | 19 |
พญาราชวังสันชมเชยนายขวัญ | 19 |
นายขวัญรับใช้ไปรับนางบัวผัน | 19 |
กล่าวถึงนางบัวผันไล่คนใช้แล้วลงไปสวน | 19 |
ส่งลำพม่าห้าท่อน: "เดินพลางทางดมและชมชื่น ฯลฯ" | 20 |
นางบัวผันใช้ให้นางมาลัยไปดูนายขวัญ | 22 |
นางมาลัยพูดเย้านางบัวผัน | 22 |
นางบัวผันตอบนางมาลัยแสดงความคับใจ | 23 |
นางมาลัยปลอบนางบัวผันแล้วไปเรียกนายขวัญ | 23 |
นายขวัญพูดกับนางมาลัยเตือนให้รีบไป | 23 |
นางมาลัยเรียกนางบัวผันมาพบกับนายขวัญ | 24 |
นางบัวผันออกมาพบกับนายขวัญแล้วพากันออกจากบ้าน | 24 |
ส่งลำจรเข้หางยาว: "เหลียวหลังแลดูซึ่งเคหา ฯลฯ" | 24 |
พญาราชวังสันต้อนรับและพูดเกี้ยวนางบัวผัน | 25 |
นางบัวผันพูดตอบเย้า | 25 |
พญาราชวังสันพูดพ้อ | 26 |
นางบัวผันพูดตอบแสดงความรัก | 26 |
พญาราชวังสันแสดงความรัก | 27 |
ส่งลำพระอาทิตย์ชิงดวง: "เรื่อยๆ ภุมรินบินว่อน ฯลฯ" | 27 |
กล่าวถึงหมื่นศรีสิทธิการคิดปองร้ายพญาราชวังสัน,ไปหานายโชติ | 28 |
นายโชติรู้เรื่องบัวผันหนี, โกรธชวนหมื่นศรีช่วยคิดแก้แค้น | 29 |
หมื่นศรีแกล้งกล่าวมารยา | 29 |
ส่งลำสี่บท ๓ ชั้น: "ครานั้นนายโชติฟังหมื่นศรี ฯลฯ" | 29 |
หมื่นศรีบอกความจริงแก่นายโชติ | 30 |
นายโชติดีใจ, ลงจากเรือนไปกับหมื่นศรี | 30 |
ถึงบ้านพระศรีอัคระราช, นายโชติเรียกทนายเอะอะ | 31 |
พระศรีอัคระราชตกใจตื่นออกมาถามเรื่อง | 31 |
นายโชติพูดเย้าพระศรีอัคระราช | 32 |
พระศรีอัคระราชโกรธดุนายโชติ | 32 |
นายโชติพูดเย้ยพระศรีอัคระราช | 32 |
พระศรีอัคระราชดุและไล่นายโชติ | 32 |
นายโชติตอบและท้าให้เรียกลูกสาวออกมา | 33 |
พระศรีสดุ้งใจ, กลับเข้าไปหาดูลูกสาว | 33 |
หมื่นศรีสิทธิการเลี่ยงไป | 33 |
คนในบ้านพระศรีค้นหานางบัวผันไม่พบ | 35 |
ส่งลำต่อยรูป ๓ ชั้น: "รู้ตระหนักประจักษ์แจ้งแห่งคดี ฯลฯ" | 35 |
นายโชติรับอาสาจะพาไปตามนางบัวผัน | 36 |
พระศรีดีใจ, บอกว่าจะยกนางบัวผันให้นายโชติ, แล้วออกไปตาม | 36 |
นายโชติกระหยิ่มใจที่จะได้นางบัวผัน | 36 |
ส่งลำสุดสงวน: "เมื่อใดได้เปนคู่อยู่ครองกัน ฯลฯ" | 36 |
กล่าวถึงนายขวัญออกมาร้องถามกลางถนน | 38 |
หมื่นศรีสิทธิการเข้าหนุนนายขวัญ | 38 |
นายโชติบอกพระศรีว่านางบัวผันมาอยู่บ้านพระยาราชวังสัน | 39 |
พระศรีอัคระราชด่าพญาราชวังสัน | 39 |
นายขวัญตอบพระศรี | 39 |
พระศรีด่านายขวัญ | 40 |
พญาราชวังสันออกมาจากในเรือน | 40 |
พระศรีด่าพญาราชวังสัน | 40 |
พญาราชวังสันตอบพระศรี | 41 |
พระศรีด่าพญาราชวังสันอีก, และพูดประชดลูกสาว | 41 |
ส่งลำปีแก้ว: "ขอเชิญนางโฉมเฉลาเยาวพา ฯลฯ" | 41 |
พญาราชวังสันเคือง, ว่าพระศรีให้บ้าง, และบอกว่าจะเข้าไปเฝ้า | 42 |
พระศรีตอบว่าจะเข้าไปเฝ้าบ้าง, แล้วพานายโชติไป | 42 |
พญาราชวังสันเข้าไปในวัง | 43 |
กล่าวถึงสมเด็จพระวิกรมเสด็จออกท้องพระโรง | 43 |
ส่งลำแขกมอญ ๒ ชั้น: "ขุนนางขึ้นชื่อบรร ฦายศ ฯลฯ" | 43 |
พญาราชวังสันเข้าเฝ้า, สมเด็จพระวิกรมตรัสถามถึงกองทัพเรือ | 44 |
พญาราชวังสันทูลตอบ | 44 |
สมเด็จพระวิกรมตรัสถึงเรื่องโจรสลัด | 44 |
พระศรีอัคระราชหาช่องกราบทูลร้องทุกข์ | 45 |
สมเด็จพระวิกรมตรัสถามพระศรี | 45 |
พระศรีกราบทูลกล่าวโทษพญาราชวังสัน | 45 |
สมเด็จพระวิกรมมีพระกระทู้ถามพญาราชวังสัน | 46 |
พญาราชวังสันกราบทูลให้การ | 46 |
สมเด็จพระวิกรมตรัสไกล่เกลี่ยและเล้าโลมใจพระศรี | 47 |
ส่งลำพญาโศก ๓ ชั้น: "โอ้วันใดมิได้ประสพพักตร์ ฯลฯ" | 47 |
บรรดาขุนนางเห็นชอบ, แต่พระศรียังดื้ออยู่ | 48 |
สมเด็จพระวิกรมทรงตรัสว่าพระศรี, แล้วรับสั่งให้หานางบัวผัน | 48 |
ขุนพิเรนทร์รับพระโองการไปตามนางบัวผัน | 49 |
นางบัวผันไปกับขุนพิเรนทร์, และรำพึงพลาง | 49 |
ส่งลำนางครวญ: "แม้พระองค์ทรงรัชตรัสประภาษ ฯลฯ" | 49 |
สมเด้จพระวิกรมมีพระกระทู้ถามนางบัวผัน | 50 |
นางบัวผันกราบทูลให้การ | 50 |
ส่งลำเขนง: "กระหม่อมฉันจึงเกิดความนิยม ฯลฯ" | 50 |
สมเด็จพระวิกรมชอบพระหฤทัย, ตรัสขอให้พระศรียินยอม | 51 |
พระศรีดื้อไม่ยอม | 51 |
สมเด็จพระวิกรมทรงรำคาญ, มีพระกระทู้ถามนางบัวผันอีก | 52 |
นางบัวผันกราบทูลตอบพระกระทู้ | 52 |
สมเด็จพระวิกรมทรงชมเชยนางบัวผัน, และตรัสขอแก่พระศรี | 52 |
พระศรีไม่กล้าขัดพระโองการต้องยอม | 52 |
สมเด็จพระวิกรมตรัสสั่งราชการแก่พญาราชวังสัน | 53 |
พญาราชวังสันขอพระราชทานนายขวัญเปนปลัด | 53 |
สมเด็จพระวิกรมโปรดให้นายขวัญเปนขุนไกรพลพ่าย, และ พระราชทานพระแสงอาญาสิทธิ์แด่พญาราชวังสัน, และทรงอำนวยพระพร | 53 |
ส่งลำครอบจักรวาฬ: "ศักดิ์ประมูลพูนเพิ่มเฉลิมศักดิ์ ฯลฯ" | 55 |
สมเด็จพระวิกรมตรัสให้นางบัวผันไปด้วยกับสามี, และทรงอำนวยพระพรแด่นางบัวผัน, แล้วเสด็จขึ้น | 55 |
กล่าวถึงการเตรียมยกทัพ, และถึงวันได้ฤกษ์ | 56 |
ส่งลำเทพรัญจวน: "เสียงเรไรหริ่งๆ ยิ่งชวนเศร้า ฯลฯ" | 56 |
พญาราชวังสันพูดสั่งนางบัวผัน | 57 |
นางบัวผันตอบและขออย่าให้ห่วง | 57 |
พญาราชวังสันแสดงความโล่งใจและลา | 58 |
ส่งลำเถาทยอยใน: "ค่อยขะเยื่อนจะเคลื่อนลงจากเตียง ฯลฯ" | 58 |
พญาราชวังสันอาบน้ำและแต่งตัว | 59 |
ชมกระบวนทัพ | 59 |
ส่งลำกราวใน: "ได้ฤกษ์เลิกเหล่าพลยุทธ์ ฯลฯ" | 60 |
ถึงท่าเรือ, ทหารกับกลาสีทเลาะกัน, ขุนไกรตัดสิน | 60 |
พญาราชวังสันชมเชยขุนไกร, แล้วลงเรือและให้สัญญาทัพเรือออกเดิรสู่ทเล, พญาราชวังสันคิดถึงภรรยา | 61 |
ส่งลำแป๊ะ ๓ ชั้น: "เจ้าอยู่เดียวเปลี่ยวอกฟกอนาถ ฯลฯ" | 62 |
สามัคคีเสวก | 64 |
ตอนที่ ๑ : กิจการของพระนนที | 64 |
ตอนที่ ๒ : กะรีนิรมิต | 72 |
ตอนที่ ๓ : วิศวะกรรมา | 79 |
ตอนที่ ๔ : สามัคคีเสวก | 86 |
เครื่องแต่งโรง | 86 |
เสภา :- | 86 |
กล่าวถึงการที่เสวกควรประพฤติ | 86 |
กล่าวถึงประโยชน์แห่งความสามัคคี | 86 |
กล่าวถึงโทษแห่งการเที่ยวสำมเลเทเมา | 88 |
กล่าวถึงผู้อื่นตั้งตาคอยดูราชเสวก, และเตือนให้เสวกรักษากิริยามรรยาทให้งาม | 89 |
ระบำ | 90 |
บทร้อง :- | 92 |
ลำฝรั่งรำเท้า: "ฃ้าเจ้าเหล่าราชเสวี ฯลฯ" | 92 |
ลำสะสม: "ฃ้าพระบาทเหล่าราชเสวก ฯลฯ" | 93 |